Daudi Matsiko i jego intymna płyta “Folk Beauty”

Przyjemne, delikatne granie za pomocą palców, a nie piórka, jakim charakteryzuje się technika Daudi Matsiko trafia prosto do serca. Posłuchajcie jednego z fantastycznych utworów zamieszczonych na płycie EP, wydanej przez Naim Records, a poczujecie się jak na jednoosobowym koncercie, właśnie dla was. Wydaje się, jakby muzyk stał przed mikrofonem po drugiej stronie pokoju, wypełnianego przez melancholijne brzmienie. Posłuchajcie np. Utworu Take Me Old, a znajdziecie się w cichym wnętrzu małej sali koncertowej, w której wszystkie oczy i uszy skierowane są właśnie na Niego. Muzyka Daudiego hipnotyzuje każdym elementem, każdą nutą. Tylko On i gitara, autobiograficzne teksty, delikatny saksofon i syntezator - magia…

Piosenki artysty są powiązane z konkretnymi miejscami. Ostatnio Daudi podróżował do Montrealu, aby wziąć udział w prestiżowych warsztatach Red Bull Music Academy, a dwa najważniejsze zespoły undergroundowej muzyki tanecznej, Booka Shade i Kyodai, zgłosiły się z propozycją współpracy.

Dwie pierwsze, wydane własnym nakładem, EP-ki Daudiego - The Lingering Effects of Disconnection oraz A Brief Introduction to Failure - zostały zebrane na płycie długogrającej, będącej jego debiutem w barwach Naim Records. Każdy z utworów na niej zawartych ma terapeutyczny walor. “Moje piosenki mają być czymś w rodzaju katharsis” - mówi Daudi.

Daudi urodził się w UK, jego rodzicami byli ugandyjscy imigranci. Gitara towarzyszy mu od najmłodszych lat. Zachęcony przez nauczyciela muzyki i przyjaciela, z którym znajdzie się potem w jednym zespole, rósł w eklektycznym świecie, od Radiohead po jazz Johna Coltrane’a i Milesa Davisa, post-rockowe bandy Mogwai i Slint, a nawet trip-hopowe odloty Cinematic Orchestra.

Chociaż jako nastolatek był zafascynowany ciężkimi brzmieniami, z czasem zaczął doceniać okolice bardziej intymne i nastrojowe. W końcu sposobem jego muzycznej ekspresji stały się namacalność i intymność gitary oraz głosu.

Muzyka Daudiego wznosi się na czystym dźwięku, który zachwyci wymagających miłośników high-end. Po części jest to zasługa miksu wykonanego przez artystę konsolety w studiu Wah Wah 45, Adama Scrimshire’a, który przeniósł swoje niezwykłe doświadczenie na utwory Daudiego i perfekcyjnie uchwycił niezwykłą przestrzeń i intymność. “On jest naprawdę dobry w oddaniu ciepła i wolumenu, których szukam” - entuzjastycznie mówi o tej współpracy Daudi.

Najlepiej Daudi czuje się jednak podczas występów na żywo. Jego nagrania starają się dotrzeć do tej prawdy, przywołując niepowtarzalną atmosferę koncertu. “Kiedy stoisz przed ludźmi, musisz się temu poddać” - zauważa Daudi. “Dobrze znów poczuć przypływ adrenaliny...”